رنگ ها باید به عنوان ابزاری برای برقراری ارتباط با کودکان مورد استفاده قرار گیرند چرا که کودکان رنگ ها را دوست دارند و به سادگی با زبان خود نسبت به آنها واکنش نشان می دهند. آنها خیلی زود می توانند رنگ ها را تشخیص دهند و در 6 ماهگی بین رنگ ها تفاوت قائل شوند. بسیاری از کودکان نوپا به سراغ رنگ هایی می روند که برای آنها جذاب و چشمگیر باشد. قرمز، رنگی است که خیلی سریع توجه کودکان را به خود جلب می کند و پس از آن رنگ های زرد، آبی، سبز و نارنجی قرار دارند. در سنین رشد، دختربچه ها معمولا رنگ هایی مانند بنفش، صورتی و ارغوانی را ترجیح می دهند در حالی که پسربچه ها به سراغ رنگ های آبی، قهوه ای و مشکی می روند.

? سفید: نماد شادی، صلح، پاکی و تمیزی است.

? زرد: با تاثیر آرام بخشی که دارد، موجب تمدد اعصاب می شود و همچنین محرک فعالیت عضلات است.

 ? آبی: اعتماد به نفس، آرامش، دانش و خرد همان چیزی است که رنگ آبی القا می کند و می تواند موجب آرامش کودک شده و خواب شبانه خوبی را برای او فراهم کند.

? سبز: رنگی است که نماد تازگی و نشاط بوده و عزت نفس و امید را تقویت می کند. این رنگ، روحیه را بسیار بالا می برد و مناسب کودکانی است که عزت نفس اندکی دارند و احساس افسردگی می کنند.

 ? قرمز: رنگ جذابی است که نماد شور، میل و علاقه است و کودک را به هیجان می آورد.

? رنگ های خاکی: بژ، قهوه ای و خاکستری همگی درجاتی از رنگ خاک هستند. این رنگ ها برای کودکان بیش فعال و پرانرژی مناسب هستند و به آنها احساس آرامش، صمیمیت و راحتی می دهند.

 ? بنفش: بنفش تیره نماد قدرت، تجمل و وفاداری است. بنفش روشن مانند ارغوانی، فضایی آرامش بخش را فراهم کرده و اعصاب را آرام می کند. استفاده از رنگ بنفش خیلی تیره توصیه نمی شود چرا که موجب تحریک احساساتی مانند غم و ناامیدی در کودکان می شود.

 ? رنگ ها چگونه بر کودکان تاثیر می گذارند؟

رنگ ها می توانند کودکان – به ویژه آنهایی که کم توجه هستند و نمی توانند تمرکز کنند – را تحریک کنند. کودکان به کمک رنگ ها یاد می گیرند ابراز احساسات کنند و اگر به آنها اجازه دهید به سلیقه خود رنگی برای اتاق و لباس خودشان انتخاب کنند، اعتماد به نفس بیشتری خواهند داشت و خلاقیت و احساسات بیشتری از خود نشان می دهند. رنگ ها می توانند احساسات کودکانی را که در ابراز عواطف و احساسات مشکل دارند، نشان دهند.

 «زندگی خود را رنگ آمیزی کنید»، نام تکنیکی است که روان شناسان و متخصصان کودک از آن برای کمک به تشخیص رنگ کودکان و ابراز احساسات آنها روی کاغذ استفاده می کنند. این تکنیک کمک می کند متوجه شوید کودک شما شاد، غمگین، هیجان زده، ترسو یا حتی خشمگین است. روان شناسان یک جعبه مداد رنگی شامل رنگ های اصلی و یک برگه کاغذ را در اختیار کودک می گذارند و از او می خواهند نقاشی بکشد. از کودک خواسته می شود برای بیان هر احساس خاص از یک رنگ خاص استفاده کند. اگر کودک رنگ های قرمز، نارنجی یا خاکستری را انتخاب کند، احساس خشم، شادی یا تنهایی می کند. با توجه به رنگ های انتخابی کودک و میزان استفاده او از یک رنگ خاص می توان روحیه او را مورد بررسی قرار داد.

 کـودکــان آزادانـه می توانند هر رنگی را که دوست دارند، انتخاب کنند چون وادار کردن آنها به استفاده از یک رنگ خاص موجب هیجان و طغیان آنها می شود. کودکان با استفاده از رنگ ها عزت نفس پیدا کرده و خودشان را تائید می کنند. کودکان به جای سیاه، خاکستری و قهوه ای بیشتر به سمت رنگ هایی مانند زرد، قرمز و آبی جذب می شوند. رنگ های روشن کودکان را به هیجان می آورد و آنها اسباب بازی هایی را برمی دارند که رنگ روشن دارند و از طریق بازی کردن با آنها شادی خود را نشان می دهند.

 در تحقیقی که در واحد کودکان دانشگاه کالیفرنیا انجام شد، کودکان 6 – 5 ساله از هر دو جنس شرکت داشتند و از آنها خواسته شد از بین 9 رنگی که به صورت تصادفی به آنها نشان داده شد، یک رنگ را انتخاب کنند. سپس از آنها سوال شد که با مشاهده این رنگ چه احساسی به آنها دست می دهد. 69 درصد از کودکان رنگ هایی مانند صورتی، آبی و قرمز را انتخاب کردند و از شادی و هیجان به عنوان احساسی که در آنها به وجود آمده، نام بردند. برخی کودکان رنگ مشکی، خاکستری و قهوه ای را انتخاب کردند که نشان دهنده احساسات منفی مانند غم بود.

 کودکان بیشتر به رنگ های روشن تمایل نشان می دهند و از رنگ های تیره نفرت دارند. دختران در سنین رشد به رنگ صورتی علاقه بیشتری نشان می دهند چون احساس شادی و هیجان آنها در لباس ها و اتاقی به رنگ های صورتی، قرمز و زرد نمود بیشتری پیدا می کند. در حالی که پسربچه ها در سنین رشد رنگ های بژ، آبی، قهوه ای و مشکی را برای ابراز احساسات خود انتخاب می کنند.

 رنگ ها نقش مهمی را در روان شناسی کودکان و دکوراسیون اتاق آنها ایفا می کنند. لازم است رنگ مناسبی را انتخاب کنید تا کودک از آن لذت ببرد و شاد بماند. وقتی کودکان بزرگ می شوند باید حق انتخاب رنگ را به خودشان بدهید تا بتوانند روحیه و احساسات درونی خود را به نمایش بگذارند